تعداد کمی از سازمانها به لزوم آماده ساختن خود برای رویارویی با بحرانهای احتمالی، پی برده‌اند. به همین ترتیب، برای مقابله باخطرات احتمالی، سازوکارهای لازم را پیشبینی نکرده اند. این عدم توجه، باعث از بین رفتن سازمانهای بسیاری شده است. بنابراین لازم است سازمانها همواره خود را برای مواجه با خطرات احتمالی آماده نمایند. بهترین اقدام بکارگیری مدیریت بحران است.

مدیریت بحران دارای جنبه های زیادی است و مسائلی از قبیل فرهنگ سازمانی، ساختار، آموزش، تکنولوژی و … را در برمی گیرد، در این پژوهش به بررسی یکی از عناصر اصلی مدیریت بحران یعنی ارتباطات سازمانی

پرداخته ایم.

جامعه آماری این پژوهش، شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی ایران در منطقه تهران است. مدیریت بحران در این شرکت -با توجه به نقش مهمی که این شرکت در توسعه اقتصادی کشور بر عهده دارد- از اهمیت زیادی برخوردار است.

این پژوهش بر اساس داده های جمع آوری شده در نیمه دوم سال ۱۳۸۵ و اوائل سال ۱۳۸۶ از نمونه ای متشکل از ۹۱ نفر از مدیران و کارشناسان شرکت ملی پخش فراورده های نفتی ایران منطقه تهران، انجام شده است.

نتایج تحقیق نشان می دهد که بین ارائه انواع اطلاعات از جمله دسترسی به اطلاعات بهنگام، صحیح، مناسب، کامل و سریع و همچنین کانالهای ارتباطی و مدیریت بحران رابطه معنی داری وجود دارد؛ اما بین شاخص بازخور و مدیریت بحران رابطه ای وجود ندارد.

فرمت : پی دی اف

زبان : فارسی

تعداد صفحه : 144

حجم : 5 مگا بایت